Vrouwen vieren in duurzame palmolie

Ter viering van Internationale Vrouwendag, aanstaande 8 maart 2020, brengt RSPO een eerbetoon aan de vrouwen die het voortouw nemen in de duurzame palmoliesector. 

Zusters doen het voor zichzelf
In een klein stadje in de staat Perak, Maleisië, verbouwen de zusters Dongkin nu al meer dan 10 jaar oliepalm en behoren ze tot een groep RSPO-gecertificeerde kleine boeren van Orang Asli in de WAGS Air Kuning-project.

In dit gebied plantten de Orang Asli (inheemse bevolking) aanvankelijk rijstvelden voordat ze eind jaren vijftig overgingen op rubber. De rubberboerderijen werden vervolgens vanaf eind jaren '1950 tot begin jaren '80 omgebouwd tot oliepalmpercelen. De vader van de gezusters Dongkin, een gepensioneerde legerofficier, kreeg land dat hij verdeelde in verschillende percelen die zijn zeven dochters gezamenlijk konden beheren. In tegenstelling tot hun semai voorouders die jaagden, visten en slash-and-burn-landbouw beoefenden, waren de Dongkin-zussen voor hun levensonderhoud afhankelijk van de teelt van gewassen.

"Ik sloot aan WAGS omdat ik betere landbouwpraktijken wilde leren”, zegt Herzusa, 39, uit Kg Chenderung Kelubi, een dorp 180 km ten noorden van Kuala Lumpur. “Vroeger kwam onze plantkennis voort uit het werken voor plantages en door vallen en opstaan.” Ze gebruikte (ongecontroleerde) chemische onkruidverdelgers op haar boerderij van 8 hectare, omdat ze "de aanblik van onkruid niet kon verdragen en een 'nette' boerderij wilde", geeft Herzusa toe. Ze leerde echter dat bodembedekkers belangrijk zijn om vocht op de grond vast te houden en aanvallen van plagen te verminderen, en dat palmbladeren die "correct" zijn gestapeld, zorgen voor organisch materiaal, dat voedingsstoffen teruggeeft aan de bodem.

"Nu spuit ik alleen nog maar in cirkels, wat mijn gebruik van chemicaliën met de helft heeft verminderd, meer besparingen heeft opgeleverd en ons milieu beschermt", zegt Herzusa, die ook een kleine eetgelegenheid in haar dorp runt. "Toen ik deze praktijken eenmaal had toegepast, zijn mijn eerder geelachtige, droge palmbladeren nu levendig groen en gezond. Deze duurzame praktijken hielpen ook bij het verbeteren van de opbrengst van Herzusa, die met 30% toenam sinds ze organische meststof zoals kippenmest begon te gebruiken bovenop samengestelde meststof.

Herzusa's oudere zus, Azina Dongkin, deelde dat haar productiekosten lager waren nadat ze had geleerd kunstmest efficiënt te gebruiken en toe te passen. "De besparingen helpen ons om de moeilijke tijden waarin oliepalmprijzen laag zijn door te komen", zegt Azina, 55, die een perceel van 14 hectare beheert.  

"Naast de kennis die we hebben opgedaan, valideert onze RSPO-certificering de kwaliteit en normen van ons fruit", voegt Bahari Pandak, 56, ook van Kg Chenderung Kelubi toe. Bahari en de zusters Dongkin behoren tot de 58 RSPO-gecertificeerde kleine boeren van Orang Asli in het Air Kuning-project. "Het is een stempel van zekerheid dat we altijd een markt voor ons fruit zullen hebben." 

In 2013 maakte een groep oliepalmboeren in Sabah furore als de eerste onafhankelijke groep van kleine boeren in Maleisië die RSPO-gecertificeerd werd. Elizabeth Japari is een van de boeren uit deze eerste lichting WAGS gecertificeerde leden, maar had geen plantervaring toen ze ongeveer 3.4 jaar geleden voor het eerst begon met het cultiveren van haar perceel van 20 hectare. 

Toniting, gesticht in het begin van de jaren negentig, is een relatief nieuwe nederzetting met ongeveer 1990 inwoners, waarvan een derde oliepalmboeren. De dorpelingen zijn Sabah's inheemse Orang Sungai en Kadazan die uit het Ulu Sapi-gebied verhuisden toen de houtkapbedrijven hun activiteiten staakten.

“Hoewel we gesubsidieerde zaailingen kregen van de overheid, was er geen initiële opleiding of begeleiding. Het was vooral vallen en opstaan ​​van onze kant”, zegt Japari, 50. Via WAGS leerde Jabari de fijne kneepjes van duurzaam boerenbeheer, van het effectief gebruiken van herbiciden en meststoffen en het veilig opslaan van chemicaliën tot het bijhouden van productiekosten en opbrengsten. 

"Vroeger dachten we dat een 'schone' boerderij zonder bodembedekking ideaal was en het voor ons gemakkelijker maakte om te oogsten en kunstmest toe te dienen", voegt Japari toe. "We gebruikten alleen kunstmest toen de Fresh Fruit Bunch-premie hoog was."  

Door toe te passen wat ze leerde, steeg de opbrengst van Japari met de helft en daalden de productiekosten met 50% in een tijdsbestek van een jaar.   

"Het planten van oliepalm zorgde voor een stabiele bron van inkomsten en stelde me in staat een huis te bouwen en een auto te kopen", zegt Japari. Met een diploma secundair onderwijs deed ze een aantal jaren klusjes voordat ze zich fulltime in oliepalm waagde.  

De afgelopen zes jaar worstelen Japari en enkele van haar collega's nog steeds met het documentatieproces dat vereist is voor RSPO-certificering, geeft ze toe. "Maar het is belangrijk om onze uitgaven bij te houden, het helpt ons georganiseerd te blijven en verspilling te minimaliseren."