RSPO's nieuwe Smallholder Manager richt zich op opkomende kansen in Afrika

Grote uitdagingen komen met nog grotere kansen. Dit is hoe Edem Asimadu, die toetreedt tot RSPO als Manager kleine boeren (Afrika), ziet haar nieuwe rol bij een gunstig moment voor de oliepalmindustrie in de Afrikaanse regio. Edem, afkomstig uit Ghana, benadrukt de belangrijkste verschillen tussen de palmolie-industrie in Afrika in vergelijking met andere producerende regio's, namelijk dat oliepalm grotendeels lokaal wordt geconsumeerd en dus de drang naar duurzaamheid niet uniek is vanuit de internationale markt. "Het feit dat we ons in een opkomende ruimte bevinden, biedt ons de mogelijkheid om dingen vanaf het begin goed te doen en ervoor te zorgen dat duurzaamheid volledig is geïntegreerd in alles wat we doen", deelt ze. "Toch zal er geen one-size-fits-all oplossing of snelle actiebenadering van duurzaamheid zijn - er is behoefte om de context in ogenschouw te nemen en te begrijpen, en die te gebruiken om de benaderingen van duurzaamheid te definiëren en over te nemen."

Edems interesse in ontwikkeling en transformatieve landbouw is terug te voeren op haar ervaring na haar afstuderen aan de universiteit en het werken bij de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO), waar ze voor het eerst een idee kreeg van de belangrijke problemen op het Afrikaanse continent en de interventies die nodig zijn om deze aan te pakken. hen. Ze behaalde een Master's Degree in Development Studies aan de Universiteit van Cambridge en begon daarna onderzoek te doen voor een in Londen gevestigd baobabbedrijf dat werkt met kleine boeren in Noord-Ghana. Ze leidde ook de implementatie van een door USAID gefinancierd duurzaamheidsproject voor de karité-industrie in acht producerende landen in West-Afrika.

Wat trok je aan om voor RSPO te werken en haar missie te helpen verwezenlijken?

Ik hoorde voor het eerst over RSPO omdat de organisatie waarvoor ik werkte, de Global Shea Alliance, gemodelleerd is volgens RSPO-lijnen. Wanneer we wat benchmarking moesten doen, was RSPO een van de organisaties waar we naar keken. Ik was geïnteresseerd in RSPO omdat het fundamenteel was opgericht om enkele van de uitdagingen van palmolie aan te pakken en om duurzame palmolie te mainstreamen.

Als Ghanees is oliepalm niet nieuw voor mij, het is heel gewoon, het wordt in veel lekkernijen gebruikt. Zelfs verse fruittrossen worden hier in verschillende soorten gerechten geconsumeerd. Het was dus verrassend om te lezen over de uitdagingen en problemen rond oliepalm.

Er is een adagium, "gooi het kind niet met het badwater weg" - zo interpreteer ik het werk van RSPO, omdat het de uitdagingen en problemen erkent en maatregelen biedt om ze aan te pakken, om de industrie duurzamer te maken voor het milieu en veiliger voor iedereen.

Wat zijn voor jou de belangrijkste uitdagingen van kleine oliepalmboeren in de Afrikaanse regio?

Een van de grootste problemen in de Afrikaanse regio en specifiek voor kleine boeren is de aard van de sector. Afrika is anders omdat een groot deel van de geproduceerde palmolie lokaal wordt geconsumeerd, dus er is al een enorme markt voor palmolie op het continent. De drang naar duurzaamheid komt niet echt van de internationale markt; we ervaren niet dezelfde internationale druk of consumentendruk voor duurzaamheid als in andere regio's.

Ten tweede zijn er in Afrika ambachtelijke molens die ruwe palmolie, CPO van de FFB, verwerken en genereren, die vervolgens grotendeels lokaal wordt geconsumeerd. Dit is anders dan andere regio's die meer exportgericht zijn. Dat is een reusachtig verschil dat een uitdaging kan zijn, maar ik zie het als een manier om onze kansen en interventies te informeren.

Wat zijn uw belangrijkste prioriteiten in uw nieuwe rol?

Ik wil echt prioriteit geven aan het contextualiseren van het werk dat we in Afrika doen, vooral met betrekking tot kleine boeren. We nemen de RSPO-strategie voor kleine boeren en het ontwikkelen van een gericht op Afrika, waarbij de gedefinieerde doelstellingen worden teruggebracht tot de Afrikaanse context en specifieke benaderingen en strategieën voor implementatie worden gecreëerd.

Dan wil ik nog een stap verder gaan - Afrika is een heel continent met 22 producerende landen, dus we willen die Afrika-strategie voor kleine boeren verder brengen om nationale implementatieplannen te ontwikkelen door middel van sterke samenwerking met nationale partners, in het besef dat er zijn nationale belanghebbenden die de context begrijpen en de kleine boeren zelf betrekken. Het is heel belangrijk dat onze plannen en strategieën begrijpen hoe kleine boeren deze ook interpreteren.

Ik wil graag de kloof dichten tussen RSPO als organisatie en de kleine boer. Succes voor mij zou zijn als kleine boeren volledig begrijpen wat duurzaamheid inhoudt, van een abstract concept afstappen naar iets dat heel praktisch is, en zelfs in staat zijn om de voordelen van duurzaamheid uit te dragen.

In uw ervaring met het werken in de buurt van kleine boeren, wat zijn volgens u hun grootste zorgen als het gaat om certificering of duurzaamheidsinitiatieven?

Voor kleine boeren is duurzaamheid of certificering niet het belangrijkste waar ze aan denken, het gaat om het verbeteren van de opbrengst en het levensonderhoud. Het positieve is dat duurzaamheid direct gekoppeld is aan opbrengstverbetering.

Opbrengstverbetering is ook gekoppeld aan verbetering van het levensonderhoud omdat hun inkomen hoger is. De eerste doelstelling in de RSPO-strategie is verbetering van het levensonderhoud van kleine boeren, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat duurzame praktijken worden ingevoerd die een directe impact hebben op de output en het levensonderhoud. Dat is het idee, om kleine boeren erbij te betrekken om hen de voordelen te laten weten en begrijpen die hen rechtstreeks opleveren.

In de aanloop naar Internationale Vrouwendag willen we graag uw mening horen over de specifieke uitdagingen waarmee vrouwelijke kleine boeren in veel Afrikaanse landen worden geconfronteerd, en hoe we hen kunnen ondersteunen.

Een van de dingen die ik graag zou willen doen, is ervoor zorgen dat alle strategieën die we bedenken, ook het genderbeleid van RSPO integreren, dat al een aantal sterke punten heeft voor het ondersteunen van vrouwen in de palmoliesector. De uitdagingen waarmee vrouwen en mannen worden geconfronteerd, zijn zeer uniek. Landkwesties bijvoorbeeld: in een aantal producerende gemeenschappen mogen vrouwen geen land bezitten. Dit zijn kwesties die vaak van invloed zijn op hoeveel inkomen vrouwen kunnen verdienen met oliepalm. Dan is er nog de kwestie van leiderschap. Vrouwen moeten actief deelnemen, dus het wordt niet gezien als een door mannen geleide of door mannen gedomineerde ruimte.

We zorgen ervoor dat we een zeer duidelijke genderlens hebben bij het implementeren van deze strategieën die we voorstellen - hoe zouden vrouwen deze kunnen implementeren? Hoe goed zouden vrouwen in deze context bepaalde duurzaamheidspraktijken kunnen toepassen? Zullen ze kunnen deelnemen aan certificeringsinspanningen? Dit zijn enkele van de vragen waar we over nadenken.

Wat zijn volgens u de kansen die in de toekomst kunnen worden benut in de Afrikaanse regio, gezien zijn unieke positie als opkomende palmoliemarkt?

Het is alsof de cirkel rond is. Oliepalm is inheems in West-Afrika, maar nu is West-Afrika een netto-importeur van oliepalm. We willen graag terug naar het punt waarop we ook een van de belangrijkste spelers in oliepalm wereldwijd kunnen worden, maar het is belangrijk om er op een duurzame manier over na te denken. Vanaf het begin moeten we duurzaamheid erin krijgen; we moeten discussies voeren over duurzame productie en ervoor zorgen dat de uitdagingen die we elders hebben gezien, niet worden herhaald in Afrika.