RSPO-verklaring over de bosbranden in Indonesië

Onlangs hebben de bosbranden die in Indonesië plaatsvinden wereldwijd voorpaginanieuws gehaald vanwege de schade die ze aanrichten aan het milieu, zowel op het gebied van CO₂ -emissies en vernietiging van bossen, veengebieden en biodiversiteit.

Het World Resources Institute meldt dat de branden erger zijn dan ooit sinds 1997. Indonesische minister van Milieu en Bosbouw Siti Nurbaya Bakar is gemeld te hebben gezegd dat branden sommigen hebben verbrand 1.7 miljoen hectare van land in Sumatra en Borneo. Hoewel er geen enkele oorzaak van de branden is en de grondoorzaken complex zijn, hebben ontbossing en herhaalde branden het landschap van nature brandgevoeliger gemaakt.

De RSPO staat het gebruik van vuren binnen gecertificeerde plantages niet toe, behalve onder uitzonderlijke en gecontroleerde omstandigheden¹, en zet zich in om samen te werken met belanghebbenden ter plaatse om ontbossing en bosbranden uit te bannen op concessies van RSPO-leden. RSPO blijft zich inzetten voor transparantie en verantwoordelijkheid, wat ons ertoe bracht om samen te werken met het World Resources Institute (WRI) in 2012 en later in juni 2014 bracht WRI in een toegankelijk formaat kaarten uit voor alle RSPO-gecertificeerde palmolieconcessies op het Global Forest Watch-platform (www.globalforestwatch.org) dat een dynamisch online bosbewakings- en brandalarmsysteem bevat (fires.globalforestwatch.org) die gebruik maakt van warmtebeelden via satellieten om actieve branden te volgen. De thermische beeldvorming lokaliseert hotspots als leidraad voor de mogelijke locatie van branden. Het IT-platform, toegankelijk via www.globalforestwatch.org (GFW), inclusief grenzen voor RSPO-gecertificeerde palmolieplantages volgens de auditkaarten die tot mei 2013 bij RSPO zijn ingediend.

RSPO controleert voortdurend de hotspots op tekenen van brand op RSPO-gecertificeerde concessies en ontvangt regelmatig updates van GFW. Als er een mogelijke brand wordt opgemerkt, wordt er een bericht verzonden naar het betreffende RSPO-lid, dat met een aan GPS gekoppelde camera naar de locatie moet gaan om de actuele situatie ter plaatse te verifiëren. Als uit de verificatie op de grond blijkt dat er brand is, vraagt ​​RSPO haar leden om actie te ondernemen en verslag uit te brengen over de resultaten van de actie. RSPO probeert ook de grootst mogelijke transparantie te implementeren door maandelijks te rapporteren over vermoedelijke branden en updates te verstrekken als we bevestigingen ontvangen van branden op RSPO-concessies.Global Forest Watch bleek op 9 december dat voor de periode 1^st November tot 30^th In november 2015 waren er in totaal 1,643 brandalarmen op Sumatra, Kalimantan, Maluka, Papoea, Sulawesi, Java en Lesser Sunda, waarvan 4% in palmolieconcessies (zowel RSPO als niet-RSPO). Binnen de categorie palmolieconcessies waren er 61 brandmeldingen, waarvan er slechts 2 werden geïdentificeerd als zijnde binnen RSPO-gecertificeerde palmolieconcessies.  

Het is echter belangrijk om te erkennen dat monitoring via het GFW-platform enkele belangrijke beperkingen kent. Ten eerste worden de controle-inspanningen van RSPO belemmerd door het ontbreken van een enkele, geloofwaardige en actuele kaart van Indonesische en Maleisische concessies, die een onbetwistbare referentie biedt die beschikbaar is voor het publiek en die kan worden gebruikt om verantwoordelijke telers ter verantwoording te roepen. Dit betekent dat de enige haalbare manier om concessies in deze landen in kaart te brengen, is door middel van kaartgegevens die zijn vrijgegeven door belanghebbenden, voornamelijk de bedrijven die eigenaar zijn van de concessies.

De Algemene Vergadering van RSPO in november 2013 nam ook een resolutie aan die de indiening van alle concessiekaarten van RSPO-leden vereist, of ze nu gecertificeerd zijn of niet. Zowel in Indonesië als in Maleisië wordt de wettigheid van deze resolutie voor openbaarmaking van de concessiegrenskaarten echter betwist. Dit heeft geleid tot een bevriezing van de release van de meest actuele concessiekaarten vanaf 2013.

Dit is een grote bron van zorg voor RSPO, omdat het haar vermogen beperkt om haar leden te controleren en ter verantwoording te roepen. In de afgelopen maanden; het heeft met alle partijen samengewerkt om een ​​oplossing voor dit probleem te vergemakkelijken, maar tot nu toe is er helaas nog geen oplossing gevonden. Het ontbreken van een coherente, geloofwaardige en geaccepteerde set geospatiale kaartgegevens kan leiden tot verwarring en misverstanden over de locatie van bosbranden en ontbossingsepisodes en de toewijzing van verantwoordelijkheden.

Bijvoorbeeld in het recente Greenpeace-rapport “ONDER BRAND: De brandcrisis in Indonesië is een test voor de inzet van bedrijven voor bosbescherming”, werden vragen gesteld over de plantages van twee RSPO-leden.

RSPO deelde de sterke zorgen die Greenpeace in het rapport uitte en schreef onmiddellijk naar de bedrijven in kwestie om de kwestie op te helderen, en RSPO zal volgende week een update geven over hun reactie. Tegelijkertijd voerden RSPO en WRI verdere analyses uit op de claims met behulp van een geconsolideerde set (die zowel kaarten van het Indonesische Ministerie van Bosbouw als GFW-gegevens bevat). Deze analyse bracht significante discrepanties aan het licht tussen de gegevens van Greenpeace en die van GFW, met name dat de concessies zich op zeer verschillende locaties bevonden.

Dit dient als voorbeeld van de verwarring en het alarm voor belanghebbenden die het product kunnen zijn van onnauwkeurige gegevens. Het is van essentieel belang dat gegevens die in het publieke domein worden vrijgegeven nauwkeurig zijn om zekerheid te bieden en de mogelijk schadelijke gevolgen van een gebrek aan informatie te voorkomen. Daarom is RSPO van mening dat het van cruciaal belang is dat alle partijen ter plaatse gegevens (over bosbranden, ontbossing, concessiegrenzen of andere) delen die informatie en werken samen aan de gezamenlijke oplossing van een nauwkeurig, betrouwbaar en gedeeld karteringssysteem, erkend door alle partijen, waarmee bosbranden effectief kunnen worden bestreden.

¹Vuur mag alleen worden gebruikt als uit een beoordeling is gebleken dat dit de meest effectieve en minst milieubelastende optie is om het risico op het uitbreken van ernstige plagen en ziekten te minimaliseren, en uitzonderlijke voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van vuur op turf. Dit moet onderworpen zijn aan regelgevende bepalingen onder de respectieve nationale milieuwetgeving (Richtlijn voor Criteria 7.7 van de RSPO P&C)