Een dilemma voor kleine boeren: de balans vinden tussen natuurbehoud en de eisen van het gezin

Een werkende moeder zijn heeft overal ter wereld zijn uitdagingen. Het delicate evenwicht tussen werk en gezin is iets waar veel vrouwen mee worstelen, maar voor werkende moeder en kleine palmolieboer, Noraziza, ligt haar emotionele conflict tussen haar passie voor natuurbehoud en mogelijk een verdubbeling van haar gezinsinkomen.

In Kinabatangan, Sabah, zijn Noraziza en haar familie uitsluitend afhankelijk van de inkomsten uit hun oliepalmperceel van 12 hectare. Noraziza werd RSPO-gecertificeerd in 2014 en zegt dat haar opbrengsten sindsdien zijn toegenomen en dat de bodemgesteldheid sterk is verbeterd. Maar met drie van haar kinderen die nog op school zitten en in totaal zes gezinsleden onder één dak wonen, geeft ze toe dat de gezinsfinanciën een punt van zorg zijn. Een zoon studeert wetshandhaving, wat ongeveer RM17,000 (USD3700) kost, haar dochter en jonge kind wonen thuis, en twee andere kinderen hebben schoolgeld van ongeveer RM200 (USD45) per jaar, dat allemaal wordt aangevuld met oliepalm .

Noraziza maakte voor het eerst kennis met RSPO-praktijken door haar zoon, Jeffri, een 25-jarige boer en Groepsschema Wild Asia (WAGS) werknemer. Jeffri kwam bij WAGS en werd gecertificeerd in 2014, waarna hij in 2016 veldwerker werd bij WAGS om zijn kennis verder te vergroten. 

Van achterdocht tot een passie voor natuurbehoud

Terugkijkend op haar beslissing om RSPO-gecertificeerd te worden, vertelt Noraziza dat ze aanvankelijk behoorlijk geschrokken was toen ze over de RSPO-methoden hoorde. Voor iemand die gewend was om met een deken te spuiten, zegt ze dat veel van de praktijken onbekend waren en dat ze ook een beetje achterdochtig was, vooral over de technieken die meer werk of hogere kosten met zich meebrachten in de vroege stadia van certificering. Ze vertelt dat er veel uitdagingen waren, waaronder het schoon en ordelijk houden van de velden en het correct opslaan en afvoeren van chemicaliën. Maar na enige tijd zegt Noraziza dat operaties eigenlijk gemakkelijker werden.

Afgezien van deze voordelen is Noraziza's passie voor natuurbehoud een andere factor die ze waardeert door RSPO-certificering. Ze zegt dat ze het belang begrijpt van herbebossing van rivieroevers en corridors voor dieren in het wild, en dat door de gezondheid van de rivier in stand te houden, het beschermt tegen erosie en de dieren in het wild beschermt. Ze kweekt bomen voor RiLeaf (Nestlé herbebossingsprogramma) om haar gezinsinkomen aan te vullen maar ook omdat herbebossing zo belangrijk voor haar is. Ze praat over Indonesische bosbranden, nevel en opwarming van de aarde; dit zijn de milieukwesties waar Noraziza zich ook zorgen over maakt.

Economische prikkels vormen een bedreiging voor de ontwikkeling van gebieden met een hoge beschermingswaarde

Zoals veel kleine boeren hoopt Noraziza haar plantage uit te breiden en heeft ze nog eens 7.5 hectare grond die ze van de overheid kan claimen. Als ze erin slaagt het land terug te winnen en het te verbouwen met oliepalm, kan dit haar gezinsinkomen mogelijk verdubbelen. Aangezien het land echter een hoge beschermingswaarde (HCV) heeft, zou dit ook kunnen betekenen dat Noraziza de RSPO-certificering verliest.

Helaas zijn dit soort problemen niet ongewoon in Sabah en wereldwijd, waar ruimtelijke ordening en grondbezit niet noodzakelijkerwijs rekening houden met HCV of High Carbon Stock. Hoewel er initiatieven zijn zoals WAGS en SPOTS (Duurzame palmolie en traceerbaarheid met Sabah Small Producers) om kleine boeren in Sabah te helpen, is er geen sluitende norm voor het beheer van grondbezit. Als reactie hierop onderneemt de regering van Sabah nu actie via RSPO's Jurisdictional Approach (JA); een door belanghebbenden gestuurd model dat lokale belanghebbenden in staat stelt om samen te werken met regionale overheden, om het welzijn van kleinschalige boeren te verbeteren, terwijl het gebruik van milieuvernietigende praktijken wordt teruggedrongen, en om certificering op grote schaal te behalen.

Een gerechtelijke aanpak is de sleutel tot het voorkomen van conversie van beschermde gebieden

Met de juiste implementatie van een JA-benadering in Sabah, zouden landeigendom en vergunningen rekening houden met parameters zoals HCV, zodat conflictsituaties, zoals die voor Noraziza, in de toekomst niet voorkomen. De aanpak zal er ook voor zorgen dat kleine boeren steun krijgen voor hun landaanvragen, waarbij een proces wordt ontwikkeld om hun zaken te vergemakkelijken. Bovendien zullen kleine boeren training krijgen over de beste managementpraktijken en een duidelijke kaart van fabrieken die hun bevoorradingsbasis zullen bepalen, plus vele andere voordelen.

Met het oog op de toekomst hoopt Noraziza dat haar kinderen haar zullen helpen om het gezinsinkomen te verhogen en tegelijkertijd de managementnormen van de boerderij te verbeteren om de balans te vinden tussen natuurbehoud en een beter levensonderhoud.